Vaarverboden en andere obstakels voor de roeiers.

Door Amanda Winnemuller namens de HistoriCie.

We hebben het allemaal gemerkt, de afgelopen week was het koud. Voor veel mensen was het dan ook tijd voor ijspret. Jaren hebben we erop moeten wachten, of toch niet. Want ook in 2016 en 1997 lag er ijs op het kanaal.

Amanda belde met bootsman Serraat om meer te weten te komen over een aantal uitzonderlijke weersomstandigheden en de gemotiveerde roeiers van Phocas.

In 1985, wist Seraat te vertellen, was de winter zo koud dat het kanaal ook dicht gevroren was. Er werden ijsbrekers ingezet in verwoede pogingen het kanaal begaanbaar te houden voor het vrachtverkeer. Roeien zat er niet in voor Phocanen. Toch kwamen ze om beurten naar het botenhuis. Het drijvende botenhuis moest namelijk beschermd worden tegen de grote stukken drijvend ijs. Deze stukken vroren contant aan elkaar en aan het botenhuis vast. Er werden wakdiensten ingesteld om het botenhuis te beschermen tegen het kruipend ijs. In 1997 kon er zelfs op het ijs van een dichtgevroren kanaal op een ergometer getraind worden wat prachtige beelden opleverde zoals op bijgaande foto’s te zien is.

Dit was echter niet de laatste keer dat het botenhuis beschermd moest worden. In 2016 raakte het botenhuis bijna de grond nadat in Grave een boot een aanvaring had en een sluis zodanig beschadigde dat het kanaal leeg liep. Dat boten niet altijd in het water blijven werd ook bewezen toen een niet oplettende schipper het botenhuis ramde en een scheur in het het botenhuis veroorzaakte. Een skiffeur kon nog net op tijd wegkomen.

Behalve vaarverboden die een bedreiging vormen voor de trainingsmogelijkheden van onze wedstrijdroeiers, bedreigen ook alle Corona maatregelen het roeien. En weer blijkt ook hier het doorzettingsvermogen van de Phocaan. Om ook de nulde – en eerstejaars in de binnen de coronaregels toegestane skiffs te krijgen, wordt er geroeid met ‘zijwieltjes’. De kleine floaters die aan de boten worden vastgemaakt zorgen ervoor dat er geen Phocaan het koude water raakt. Of we nu ergometeren op het water, of blijven drijven met behulp van een floater, Phocanen blijven vindingrijk en zullen altijd een manier vinden om te blijven roeien.