Afgelopen zondag 6 april was het dan zover: de Varsity. Voor het eerst mocht ik daar voor Phocas in de Dames Vier starten. Samen met nog twee Dames Vier debutanten, Aleks en Sophia, en Emma, die vorig jaar ook al in de Dames Vier startte, was ik klaar om de klotsbak in Houten te trotseren. Een spannende editie van de Varsity dit jaar, met allemaal Olympiërs als tegenstanders. De weken voor de Varsity trainden we al onder winderige omstandigheden, dus we hadden er vertrouwen in! Deze klotsbak, met keiharde tegenwind, was echter toch nog wel weer een maatje groter dan we op de Spiegelwaal tegen waren gekomen. Desondanks hadden we goede moed om tegen de wind en de golven in te beuken. Bij het oproeien was de aanmoediging van de driehonderd Phocanen langs de kant al oorverdovend, en dat gaf nog een beetje extra vertrouwen voor de race. In een timetrial werden we weggestart, en toen was het aan ons om onze taak uit te voeren. Dat was niet makkelijk met deze omstandigheden, maar we waren blij met de goede stukken in de race. En ook hier zorgden alle Phocanen langs de kant voor net dat beetje extra, echt een kippenvelmoment! Ik vond het een bijzondere ervaring om deel te mogen nemen in de Dames Vier, en hoop dat we deze lijn door kunnen zetten om volgend jaar vriend en vijand te verbazen. Phocas wint de Varsity!
Anna Sanders, slag Damesch Vier 2025 der N.S.R.V. Phocas
De 141ste Varsity was oorlog. Wij als underdogs – ik wil bijna zeggen guerillastrijders – konden ons slechts enkele weken voorbereiden op de ultieme veldslag van het conventionele oorlogsapparaat: de oude vier. Het bordeauxrood van de Amsteldijk en de algemene van de Janvroegopsingel lanceren al in de voorwedstrijd een aanval van heb-ik-jou-daar. En tegen die dreiging, tevens gepaard met enorme golven op het strijdtoneel, zijn onze dappere strijders onbekwaam. Bij aankomst op het slagveld treffen onze legers reeds drie collega’s aan, omwikkeld door een aluminiumdeken. Want, zoals het welbekende spreekwoord luidt: een koud mannetje is een goud mannetje.
Na de laatste strohalm, een uitstapje naar het feestterrein, moest onze eenheid zich noodgedwongen terugtrekken door zowel een artilleriesalvo van goudgele bakken en een effectief lasershot kluit aarde beiden afkomstig uit Wageningen. De laatste een treffer recht in het oog. Onze koude mannetjes moesten zelfs het zilver en het brons op de koop toe nemen. Wij hergroeperen ons en vechten met hernieuwde moed verder. Phocas wint (ooit) de Varsity!
Sjoerd Mulder, boeg Oude Vier 2025 der N.S.R.V. Phocas