De in- én exauguratie

Door Annefleur de Ridder, lid van de Oud Phocas Commissie 

Zaterdag 2 oktober stond in het teken van verwelkoming en afscheid. Voor de kersverse nuldejaars was het tijd voor het introweekend, waarin ze zichzelf konden inschrijven bij deze mooie vereniging. Er staat hen een mooi eerste jaar lidmaatschap te wachten met veel lustrumactiviteiten. Daarnaast zal dit jaar (hopelijk) in het teken staan van wat er allemaal weer mogelijk is na de strenge lockdowns vanwege het coronavirus. Terwijl de PHIT-lopers genoten van een verse pizza bij het botenhuis, werd er ook een Oud Phocas tent opgezet. Voor een aantal Phocanen is namelijk de tijd gekomen om afscheid te nemen na jaren van grote inzet voor de vereniging. Aan één tafel zaten jaren aan (wedstrijd-)roei-, coach-, stuur-, commissie- en bestuurservaring en was zelfs een elite roeier aanwezig! 

Als zesdejaars Phocaan (69e lichting represent!), recent afgestudeerd en fulltime aan het werk, was ook ik aanwezig bij dit exauguratiediner. Hoewel het definitieve afscheid een pijnlijke realisatie was, was het erg fijn om deze pijn te kunnen delen met andere mensen die afscheid namen. Burgers dat we zijn, ging het gesprek al snel over de huizenmarkt en auto’s. Gelukkig was er de mogelijkheid om ons nog even student te voelen door aan te sluiten bij de introcantus in het NEC stadion. Na een kort woordje van de voorzitters van Phocas en Oud Phocas, was het dan echt tijd voor de exauguratie en heeft er zelfs nog enkele traan gevloeid. Tradities blijven gelukkig tradities, en de nuldejaars kwamen dit keer ook niet verder dan de eerste twee regels bij de eerste keer zingen van het Haemellied. Maar, we moeten het ze meegeven: het lied zat er sneller in dan zes jaar geleden. Het io vivat kon snel ingezet worden, en het bleef nog lang onrustig in het Goffert. 

De dag erna werd echter pijnlijk duidelijk dat de burgerlijkheid toch écht toegeslagen heeft….

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *